/دیندارترین رفیق روزنامه نگارمان رفت/ از رضا مقدسی حرف می زنم. آدم خوش مشربی که حتی در بستر بیماری و در اوج ناخوشی، با بذله گویی هایش سرخوش می کرد آدم را.